ในเวลาที่เรานอนเหงา เขาเคยมาเข้าใจเราไหม

เคยโทรมาหากันตอนไหน บางครั้งก็ยังแอบลืม

ในเวลาที่เราคิดถึง เขาก็ควรต้องซึ้งใช่ไหม

เขาไม่เคยสนใจ ไม่เคยใยดีไม่เคยรู้สึก

ยิ่งเรานั้นมัวทำอะไร มัวน้อยใจอะไรไม่รู้

เมื่อเขาไม่ดูแล ไม่แคร์ก็ช่างเขา

อย่าเอาใจเขามาใส่ใจเรา

จำเอาไว้ว่าเขานะไม่มีหัวใจ

เขาไม่คิดเหมือนเรา เข้าใจบ้างได้ไหม

รักตัวเองจะยังดีซะกว่า

อย่าเอาใจเขามาใส่ใจเรา

เปลืองใจแล้วรู้ไหมมันยังเปลืองเวลา

ยิ่งอ่อนไหวเท่าไหร่ ใจมันยิ่งอ่อนล้า

เข้มแข็งซะทีเถอะคนเจ้าน้ำตา

ช่วยรู้บ้างว่ามันเหนื่อย

คำๆ เดียวที่เขาบอกรัก มันยังทำให้เราปักใจ

ทั้งที่รู้ว่าเขาเปลี่ยนไป ก็ใครละที่จดจำ

เขาลืมมันไปจนหมดแล้ว เราก็ควรต้องลืมใช่ไหม

ทำไมยังเสียใจไม่ว่าเรื่องอะไรก็ตาม

ยิ่งเรานั้นมัวทำอะไร มัวน้อยใจอะไรไม่รู้

เมื่อเขาไม่ดูแล ไม่แคร์ก็ช่างเขา

อย่าเอาใจเขามาใส่ใจเรา

จำเอาไว้ว่าเขานะไม่มีหัวใจ

เขาไม่คิดเหมือนเรา เข้าใจบ้างได้ไหม

รักตัวเองจะยังดีซะกว่า

อย่าเอาใจเขามาใส่ใจเรา

เปลืองใจแล้วรู้ไหมมันยังเปลืองเวลา

ยิ่งอ่อนไหวเท่าไหร่ ใจมันยิ่งอ่อนล้า

เข้มแข็งซะทีเถอะคนเจ้าน้ำตา

ช่วยรู้บ้างว่ามันเหนื่อย

อย่าเอาใจเขามาใส่ใจเรา

จำเอาไว้ว่าเขานะไม่มีหัวใจ

เขาไม่คิดเหมือนเรา เข้าใจบ้างได้ไหม

รักตัวเองจะยังดีซะกว่า

อย่าเอาใจเขามาใส่ใจเรา

เปลืองใจแล้วรู้ไหมมันยังเปลืองเวลา

ยิ่งอ่อนไหวเท่าไหร่ ใจมันยิ่งอ่อนล้า

เข้มแข็งซะทีเถอะคนเจ้าน้ำตา

ช่วยรู้บ้างว่ามันเหนื่อย